8 สิ่งสำคัญในชีวิต ที่ต้องใช้เวลาสร้าง
แต่ผู้คนกลับละเลย
1. ฐานะการเงินที่ดี
จะทำงานวันเดียวแล้วร่ำรวย ย่อมเป็นไปไม่ได้ ความร่ำรวยเกิดจากเก็บเล็กผสมน้อย เก็บเกี่ยววินัยการเงินที่ถูกต้องเหมาะสม หาได้มากกว่าใช้ไป ออมก่อนจึงค่อยใช้ ลดรายจ่ายคงที่ เพิ่มพูนช่องทางทำมาหากิน รู้จักลงทุน ใช้ทรัพยากรที่มีอย่างคุ้มค่า สิ่งเหล่านี้ต้องใช้เวลาก่อร่างสร้างตัว
2. ความรอบรู้ในตน
ความรู้เป็นของแปลก อยากเป็นคนฉลาดเริ่มวันนี้ อีก 10 ปีค่อยว่ากัน อ่านหนังสือหนึ่งเล่มดูไม่มีอะไร ทว่า หากความรู้จากหนังสือหนึ่งพันเล่ม รวมในคนๆ เดียว นับว่ามหาศาล อ่านหนังสือหนึ่งเล่ม ใช้เวลา 3 ชั่วโมง อ่านหนังสือหนึ่งพันเล่ม ต้องใช้เวลาค่อยๆ ซึมซับใช้เวลาร้อยพันวัน บางคนรู้สึกว่าการอ่าน หาความรู้คือภาระ บางคนรู้สึกสนุก ตื่นเต้นกับการหาความรู้ ความสูงของมนุษย์ห่างกันไม่กี่เซนติเมตร ความรู้ของมนุษย์ในคนต่อคนห่างกันราวฟ้ากับเหว ความรู้เป็นของแปลก ไม่สามารถถ่ายทอดความรอบรู้เป็นมรดก รู้มาก รู้น้อย ทำตนเองทั้งนั้น
3. ความไว้ใจ
เพียงพบผ่าน รู้หน้ายังไม่รู้ใจ จำเป็นต้องอาศัยการไปมาหาสู่ ทำการค้าครั้งแรก ยังกล้าๆ กลัวๆ ผู้สัมพันธ์คู่ค้ายาวนาน เป็นเดือนปี จึงเริ่มยึดมั่นคำพูดมากกว่าสัญญากระดาษ ความไว้ใจคือของสร้างยากยิ่ง ถูกทำลายเพียงหนึ่งครั้ง ทั้งหมดที่สร้างมาอาจไร้ค่าพังทลาย หากมีสิ่งใดสมควรรักษาระหว่างคนต่อคน คงไม่พ้นความไว้วางใจ ความไว้ใจในสามีภรรยา ไว้ใจในความเป็นครอบครัว ในความเป็นเพื่อน ในความเป็นผู้นำ เมื่อผู้ใดให้ความไว้วางใจกับเราแล้ว สมควรเห็นค่า รักษาไว้ยิ่งชีพ
4. ความเข้มแข็งและความอ่อนแอ
บอกคนอ่อนแอให้เข้มแข็งแทบเป็นไปไม่ได้ ทำลายจิตใจคนเข้มแข็ง ให้แหลกหัก เป็นสิ่งทำได้ยาก ทั้งความอ่อนแอและความเข้มแข็ง ล้วนเป็นกำลังสั่งสมจากอารมณ์เล็กน้อยชั่วชีวิต ปล่อยใจตามความเศร้า ผลิตผลเป็นความอ่อนแอ รักษาความหวังแนบใจเสมอ ผลิตผลเป็นความเข้มแข็ง ดุจกำแพงเมืองใหญ่ยามสร้างเรียงอิฐก้อนต่อก้อน ยามผุพังตามกาล เริ่มจากอิฐก้อนต่อก้อนแตกหัก อ่อนแอมานานเท่าใด ใช้วันเวลาสร้างความเข้มแข็งใกล้เคียงกัน การปรับเปลี่ยนแปลงจึงยากยิ่ง เพราะต่างทำตามความเคยชินของใจ จำเป็นต้องใช้กำลังใจสม่ำเสมอบวกวินัยยาวนาน
5. ความสัมพันธ์
รักแท้ใช้เวลาสร้าง เริ่มแรกรัก ยังมิใช่รักแท้ ทว่าเพียงความหลง รักแท้เกิดขึ้นเมื่อผ่านพ้นความหลงไปแล้วเท่านั้น บางคนพบว่า เมื่อผ่านพ้นความหลงไปแล้ว ก็เหลือเพียงความเบื่อหน่าย หาได้มีรักแท้อยู่ตรงนั้น บางคนผ่านพ้นความหลงไปแล้ว จึงค้นพบความเป็นเพื่อน และเห็นรักแท้อยู่ตรงนั้น ที่จริงแล้วรักแท้อยู่ในใจผู้ให้ความรัก ที่จริงแล้ว รักแท้ถูกสร้างจากความเมตตายาวนานที่เกิดในใจผู้ให้ความเมตตา ความสัมพันธ์ดีงาม กำเนิดจากดีเล็กดีน้อย คำพูดให้กำลังใจ ความยินดี ความกรุณาช่วยเหลือในสิ่งเล็กน้อย มิเคยพูดจาทำลายจิตใจของกันและกัน ผ่านวันเวลายาวนาน สัมพันธ์จึงมีความหมายงดงาม สัมพันธ์ในทุกข์ก็ไม่ต่าง เกิดจะละเลยทำสิ่งดี สะสมความคิด พูด ทำ ในเชิงบาดหมาง เห็นแก่ตัววันละเล็ก ที่สุดแล้ว ทำลายความสัมพันธ์ยิ่งใหญ่ของคนสองคนให้พังพินาศ
6. สุขภาพกาย
ใครเล่าในโลกนี้ กินทั้งคืน จากคนผอมกลายเป็นคนอ้วน ใครเล่าในโลกนี้ ออกกำลังกายทั้งคืน จากคนอ้วนกลายเป็นคนผอม ทุกอย่างล้วนใช้เวลาสะสม กินแต่พอดี จากหนึ่งมื้อ เป็นสองมื้อ เป็นหนึ่งพันมื้อ ร่างกายจึงสมดุล กินมากเกินพอดี จากหนึ่งมื้อ เป็นสองมื้อ เป็นพันมื้อ สุขภาพจึงพังย่อยยับ ออกกำลังกายวันแรก ปวดเมื่อยทั่วร่าง ออกกำลังกายร้อยวัน มัดกล้ามถือกำเนิด มีได้ ย่อมมีเสีย ตามใจปากก็ได้ความสุขไปแล้ว จะเอาทุกอย่างคงเป็นไปไม่ได้
7. พลังสติ
ฝึกสมาธิวันเดียว หวังให้จิตร่วมสมาธิใหญ่ เป็นไปไม่ได้ ฝึกสติเพียงวันเดียว ให้กำหนดรู้เกิดดับทุกกริยา ก็เป็นไปไม่ได้ รักษาวินัย อย่าใจร้อนเกินไป เพราะอะไรๆ ก็ต้องอาศัยกำลังฝึกฝน แม้ไม่เคยฝึกใจไว้เลย ยามมีความทุกข์ ให้เข้าใจอะไรๆ ทันที จะเป็นไปได้อย่างไร จึงมีคำว่า เกิดเป็นมนุษย์มิสมควรประมาทในธรรม ธรรมเป็นสิ่งต้องศึกษา คิดอ่าน เพียรภาวนาอยู่เป็นนิสัย มรณานุสติ คือพิจารณาความตายซ้ำๆ เนื่องๆ เมตตาฌาน คือเจริญเมตตาเสมอๆ มรรคาแปดประการ คือสายทางหลักแห่งชีวิต มิใช่สถานที่ท่องเที่ยว เยี่ยมชมนานๆ ครั้ง ทุกสิ่งสรรค์ สั่งสมเป็นบารมีธรรม บารมีธรรมดังมหาสมุทร สะสม จากน้ำหนึ่งหยดฝน หลายแสนมหาศาล เป็นความเพียรในโมงยามรู้ตัวทั่วพร้อมทุกขณะ ก่อเกิดบารมีธรรมใหญ่
8. ชีวิตงดงาม
ชีวิตงดงามคืออะไรหรือ
มิใช่เพียงความร่ำรวย
มิใช่เพียงหน้าที่การงาน
มิใช่เพียงความสัมพันธ์ราบรื่น
มิใช่เพียงพลานามัยสมบูรณ์
ทว่า เกิดจากทุกสิ่งสานเป็นหนึ่ง
หาใช่ทำยากเย็น หาใช่ทำง่ายดาย
เพียงทำเรื่อยๆ ทำเสมอๆ
ทำด้วยความรู้ตัวในวันต่อวัน
สิ่งใดดีงาม ทำยิ่งๆ ขึ้น
สิ่งใดชั่วร้าย ตกต่ำ สมควรลด ละ เลิก
เพียรชนะใจตนเสมอๆ
ในเรื่องราวเล็กน้อย
ชั่วชีวิต เป็นสิ่งยาวไกล
หนทางยาวไกล เริ่มจากก้าวต่อก้าว
คิดฝันอนาคตดีงาม
แต่ไม่เคยลงมือกระทำ เป็นไปไม่ได้
อนาคตดีงาม มีปัจจุบันดีงามเป็นพื้นฐาน
มนุษย์เกิดมาย่อมรักตนเอง
แต่มิใช่ทุกคนหรอก
ที่กระทำสิ่งดีงามให้ชีวิตตนเอง
กิเลสมีศิลปะจูงใจเสมอ
เดินตามเสียงกิเลส
จึงง่ายดายกว่าเดินตามเสียงปัญญา
มนุษย์ทั่วโลก จึงจมลงในท้องทะเลทุกข์ยาก
ชีวิตงดงาม คือต้นไม้ใหญ่
อันถือกำเนิดจากเมล็ด
รดน้ำพรวนดินชีวิตอยู่เสมอ
คอยระวังอย่าชะล่าใจกับหนอนเน่าหนึ่งตัว
หนอนหนึ่งตัวตอมชีวิต
คิดว่า ไม่เป็นไรหรอก
คิดเช่นนั้น หนอนเน่าเป็นหมื่นแสน
จึงอาศัยจิตใจเป็นที่ประชุมงานเลี้ยงใหญ่
ชีวิตค่อยๆ เน่าเหม็น
จากหนอนกิเลสชั่วเพียงตัวเดียว!
***ติดต่อ พศิน อินทรวงค์***
วิทยากร/บรรยาย/หนังสือ/บทความ
***ติดตามช่องยูทูป***
พศิน อินทรวงค์ - Pasin Intarawong